door: Kaj Foederer, navigator
Tijdens het verkennen kon een deel van de notes worden hergebruikt van vorig jaar wegens overlap in de proeven. Dit was erg gunstig, want het verkenningsschema was weer erg strak dit jaar. Kaj heeft hard gewerkt om alle notes op tijd af te krijgen, maar toch is dit geen garantie voor succes. Op de 1e proef, Daarle, schieten we op een kruispunt rechtdoor. De mooie wit reflecterende borden die we tijdens verkenning als herkenningspunten voor in het donker hadden gekozen zijn niet te onderscheiden van de 'verboden voor publiek' bordjes die de organisatie geplaatst heeft. Hierdoor neemt Johan het verkeerde punt als referentie en verremt zich. Naast de tijd die dit ons kost komt ook de kentekenplaat los die binnenin achter de kooi geklemd zit. Deze vliegt naar voren waar Kaj deze direct vastklemt met zijn voet. Snel achteruit steken en door naar de finish!
Na de 3e proef is het tijd voor de remote service in Nijverdal. Dit is de eerste remote service voor het team en de tijd is beperkt. Wegens het volle startveld van maar liefst 140 deelnemers mag elk team hooguit 15min voor meldtijd het terrein op om een plekje te zoeken en de service op te bouwen, vervolgens is er 20min service en moeten ze binnen 15min weer van het terrein af zijn. Bij het inklokken bij de hergroepering voor de service krijgen we te horen dat we in plaats van 20min slechts 15min service hebben met het excuus dat die 20 een tikfout is geweest. 20min was al kort, maar 15!? In deze nu 15 minuten moeten wij als equipe vanaf de hergroepering het serviceterrein oprijden, ons team zoeken (niemand heeft plaatsen toegewezen gekregen), service doen en vervolgens op tijd weg om bij de uitgang van het terrein te staan op de ideale kloktijd. Een hele opgave voor het serviceteam dus om in de tijd die over blijft de auto na te kijken. Gelukkig werken ze super snel en halen we onze deadline met nog wat marge over. Op naar de laatste 3 proeven van de avond!
De eerste twee proeven gingen ditmaal al wat beter dan de eerste doorkomst. op de 3e proef, Mageleresch is ditmaal geneutraliseerd en zodra we een stukje over de proef rijden merken we waarom... Er is overal split de weg op getrokken, wat het asfalt zeer glad maakt en er hangen dikke wolken stof op delen van de proef, die het zicht erg beperken. Eenmaal terug bij het centrale serviceterrein in Markelo, immidels na middernacht, klokken we in bij de laatste tijdcontrole van de avond en zetten de auto in het parc fermé. Wat een avond hebben we weer achter de rug. Maar dit was nog niks in vergelijking met wat de volgende dag zou komen....
De volgende ochtend verzamelen we op tijd met het hele team op het serviceterrein voordat we de auto mogen ophalen om in te klokken voor onze ochtendservice. Deze service is vrij lang en het team heeft de auto ruim op tijd klaar om de proeven weer aan te kunnen. De planning voor vandaag is eerst 2 keer 2 proeven en in de middag, richting de avond 2 keer 3 proeven. Wanneer we bij de 1e proef aankomen krijgen we jammer genoeg te horen dat deze geneutraliseerd is; op naar proef 2 dan maar. Hier begint het ritme eindelijk te komen, met daglicht en weer meer vertrouwen vliegen we over de 2e proef. Nu terug naar service en volgende keer weer hard gaan!
We komen erachter dat de tijden van de proef die we zojuist niet hebben gereden gecorrigeerd zullen worden aan de hand van onze volgende doorkomst. Daar gaan we extra hard ons best doen om dubbel winst te pakken. De proef gaat heel lekker. Ondanks het ver uitgereden onverhard, waardoor Kaj op een uitzonderlijk bumpy stukje een van de pacenotes gewoonweg niet kan lezen. We hebben hier 6 seconden goed gemaakt ten opzichte van onze directe rivalen van deze wedstijd. We zijn in een nauwe strijd om de 3e plaats binnen de cup. De proef daarna steekt tot onze schrik het het motorprobleem de kop weer op en verliezen we kostbare seconden bij de start. Eenmaal onderweg loopt de rest van de proef weer lekker.
Tijdens de middag service krijgen we van ons team te horen dat er een klein scheurtje in de uitlaat zit en dat deze waarschijnlijk nog wel wat groter zal worden. Dit om te waarschuwen dat als er wat meer geluid uit de motorruimte komt, dat er niets mis is met het motorblok, maar dat de uitlaat waarschijnlijk gewoon verder stuk aan het gaan is. Tijd voor de eerste middagproeven. Op de eerste proef van de middag, Notter, gaan we sterk van start. Echter, op een stuk waar de weg van onverhard terug over gaat in asfalt, is er veel grind de weg op getrokken. Dit maakt het asfalt gladder dan verwacht. bij het insturen voor de bocht die erachter ligt schuift de achterkant weg en spinnen we, dit kost wederom kostbare seconden. Op de volgende proef wordt de auto ineens erg luid. We weten wat er gezegd is over de uitlaat, maar dit is wel heel extreem. Na een korte inspectie van de motorruimte na de finish van de proef komen we erachter dat de hele uitlaat los onder de katalysator hangt. Een zorg is dat we nu misschien wegens overschrijding van de geluidslimiet uit de wedstrijd gehaald kunnen worden.
We halen het gelukkig tot de service, waar de mannen hard aan de slag mogen om de uitlaat te fixen. We hebben ze van tevoren al met een foto en een berichtje op de hoogte gebracht van de situatie, op deze manier hebben ze hopelijk een plan voordat de service begint en kunnen ze tegen die tijd direct aan de slag. De oplossing: een opengeknipt frisdrank blikje met een beugel op de carterplaat bevestigen en om de kapotte uitlaat heen, zodat deze bijeengehouden wordt. Ze krijgen dit binnen de servicetijd gefixt en we kunnen door naar de volgende proeven.
Op de eerste proef (waar het vorige keer ook mis ging), begeeft de quick fix van de uitlaat het op een bump over een drempel en rijden we weer met een (zeer) luid brullende motor..... Op de 2e proef begint echter de echte ellende van de wedstrijd pas.... Nog relatief kort na de start schiet onze linker veerpoot/demper? uit zijn rubbers en tegen de motorkap, waar nu een deuk in zit. Johan merkt op dat de motorkap 'los' zit, omdat deze hoger staat dan normaal, nog niet wetende dat deze door de veerpoot/demper omhoog gedeukt is. De motorkap is op dit punt het enige dat de demper nog enigszins naar beneden gedrukt houdt. Later deze proef, op een stuk onverhard schiet ook de andere demper uit zijn rubbers. Boven deze demper zat echter slechts een plastic rooster in de motorkap, welke er bruut uitgeschoten wordt, waarna de veerpoot/demper door de motorkap naar buiten steekt! Twee bochten en een paar honderd meter later, aan de finish van de proef, zien we beiden dat de demper door de motorkap steekt en wijzen in sync naar de motorkap met een kreet van verbazing.
Johan stapt zo snel mogelijk uit om de demper te inspecteren en maakt een foto. Op de routesectie naar de laatste proef maakt Kaj nog een filmpje, dat naar het serviceteam gaat. Op dit punt staan we nog 3e in de cup, maar we weten ook dat als we deze laatste proef rijden dat we het rustig aan moeten doen in de hoop dat de auto niet door de vering zakt én dat we veel tijd gaan verliezen. We besluiten daarom te laat in te klokken bij de volgende proef en nog even met servic te overleggen over wat zij denken dat de auto wel en niet nog kan hebben. je mag bij een gegeven tijdcontrole maximaal 15 minuten te laat klokken zonder tijdstraf voordat je uitgesloten wordt. We hebben besloten dat we zo laat mogelijk gaan klokken, immers als de proef geneutraliseerd wordt door een van de voorgaande teams, dan behouden wij onze 3e plaats. 13 minuten te laat klokken we in en moeten we (jammer genoeg) dan toch de proef op.
We doen onze riemen nog net iets strakker dan normaal, omdat het risico dat de controle over de auto ineens verloren gaat nu extra groot is. We zetten alvast onze paniekverlichting aan om duidelijk te signaleren dat er iets mis is en gaan langzaam op weg. We hopen nog altijd dat we niet te veel tijd gaan verliezen, maar weten dat het voorbij is als de auto achter ons wel heel snel in zicht komt; die 3e plaats is vergeven en waar we nu eindigen maakt ons niet veel meer uit. De auto tot de finish brengen heeft nu de hoogste prioriteit. We worden door twee auto's achter ons ingehaald. Auto's starten om de minuut, dus we zijn minimaal 2 minuten verloren.
Op de routesectie naar de finish laten we onze gordels strak vastzitten en hopen we dat de auto niet door de vering zakt. Gedurende de routesectie begint de veerpoot steeds meer te squeaken en kraken, wat onze hoop op een goede afloop niet ten goede doet. Gelukkig halen we de finish nog op tijd. Uiteindelijk komen we erachter dat we veel meer tijd verloren hebben en als 6e zijn gefinisht. We kletsen nog gezellig na met het serviceteam over alle avonturen terwijl we wachten tot parc fermé wordt vrijgegeven en sluiten de dag samen af. Wat een weekend!
|
